Sh-boom

Ik ben misschien toch wat te jong voor mijn leeftijd.



Sh-boom (The crew cuts)

En als toemaatje, nu we toch in de jaren vijftig zitten:



The purple people eater (Sheb Wooley)


- - - binnenkort verslag over Bolognareis :-) maar nu prioriteiten - - -

Dromen van liefde

Dromen van kruipen in vlees

open je mond
en ik wring me er wel tussen

met tien vingers
scheur ik je
tot mijn hoofd er net in past

als je dan de kop van mijn lichaam bijt
heb je van de rest geen last



Dromen van dromen in dromen

en dan tien vingers
die als toverstaven
jouw wereld van zijn sokkel halen

het ronde zacht tussen de opening
van mijn vingers laten glijden

verkorrelen tot zand

dat zand uitstrooien
tot woestijn

waarin ik als rolgras soms verschijn



Dromen van antwoord

welke vingers zochten me samen
toen de zon ontplofte in mijn gezicht
en ik als lichtgewicht
mijn voetstappen niet meer kon vinden
seconden later
voor even heel glanzend
tot as verdween

wat als ik nu verscheen
als duizend vlokken sneeuw
en zo toch tussen je lippen val

kan ik je dan langs binnen heel voorzichtig openbreken?



Dromen van omsluiting

en dan als jij in een toren
en ik aan de overkant
maken we klimtouw van onze haren
om elkaar te bewaren
in zacht en gloeiend vlees
waaraan jij je vingers verbrandt

Waarom de zee zout is

Zout is eigenlijk natriumchloride, en bestaat dus uit Natrium (Na+) en Chloor (Cl-). Wanneer gesteenten afbreken, ontstaat er Na+, dit wordt door de regen uitgespoeld en komt via de rivieren naar de zee.
In de zee zijn er onderzeese vulkanen die Cl- afscheiden.
Het Na+ afkomstig van de rivieren, en het Cl- afkomstig van de zee (onderzeese vulkanen) bindt zich met elkaar tot NaCl of zout. Daarom zijn alleen zeeën zout.
Uitzondering: de Dode Zee is nu een meer maar was vroeger een oceaan. Je vindt er nu op de bodem heel veel afzettingslagen van zout. Dit zout komt vrij. Het water is zo zout dat er geen dieren en planten kunnen leven.



Dit wist ik helemaal niet...
bron: http://www.dekust.org/dekust/interactief_ektid13713.aspx?

de dood

Alexander Gardner: Portrait of Lewis Payne (1865)
Barthes: "He is dead and he is going to die"


Elektrische stoel


Het zevende zegel - Bergman
De dodendans


Paths of Glory - Kubrick
Wassen beelden in loopgraven


Charles Manson in death row

Maurice Gilliams (1900-1982)

BRONNEN DER SLAPELOOSHEID

I.

Zij droeg de lamp achter de waterlissen.
De dageraad van middernacht knaagt door
het hoog vertrek waarin Maria slaapt,
terwijl ik snak naar water en naar lissen.

Ik lig bij haar. Zij rust bij mij. En geen
van beiden zijn wij in de wereld samen,
want niets is hier want élders samen
waar geen verlangen de een van de ander scheidt.

De muur wordt spiegel van het sterrenheir.
De stilte zwelt van vissen. In de algen
knerpen de zoutkristallen van oud zeer.

Verblijf ik dan voortaan in 't zeemansgraf
terwijl het spookschip onverpoosd blijft zeilen?
- Maar als Maria zucht, vat ik haar hand.


II.

Wolvin en wolf in 't winters ledikant
als het gehuil des harten krimpt tot fluistren:
uit de angsten ranken namen op in 't duister
met in hun wijn de bloedsmaak van het lam.

Als in de tijd van de ouders zijn de nachten,
op 't huis gestapeld drukt het tempelpuin;
en waar een lichtstraal door een schaduw suist
bederft de waan tot schimmel op de wanden.

‘t Gedroomde kinderhandje slaapt in ons;
zijn polsje klopt gelijk in nood de borst
der vogels die men treurig vrij moet laten.

Samen, onder de vlag van 't beddenlaken,
als na een veldslag zijn wij opgebaard.
Maria's hand rust op mijn grauwend haar.


Maurice Gilliams


Eén van onze beste vaderlandsche dichters (en schrijvers natuurlijk, is er een mooiere beginzin dan "Als Aloysius ons hart verontrust, hangen we in de werkelijkheid ondersteboven als betoverde apen.", Elias of het gevecht met de nachtegalen (wat een titel!))

Hoor het hem voorlezen met zijn prachtige stem

Andrei Rublev - Tarkovsky (1966)

Openingsscène van de film
Hoogmoed komt laag ten val. In de gecensureerde versie blijft het paard op de grond krabbelen. MAAR het paard komt weer recht.
~ Hoogmoed is soms nodig. Hoe kan een onderdrukte anders bevrijd worden? ~



(en iedereen zou bij wet verplicht moeten worden dit meesterwerk te bewonderen)

De indringer

De morgens waarop ik niet schrijf beschouw ik de wereld
als een afvalproduct dat ik kan missen
het is herfst
in rechte straten heb ik heel wat tijd te verliezen
in tuinen zien tafels en stoelen eruit als verdwaalde vogels
maar ik ga voort en spuw om de tien meter
en steun me op het spuug als op een stok
mijn medemensen zien me niet want ik ben doorzichtiger
dan de meest banale gelukswens
en wanneer ik bij de kiosk stop om lucifers
zwijg ik hoe langer hoe koppiger zonder een greintje respect
opeens triest als een erratum nadat men alle fouten heeft gecorrigeerd

Elke dag die voorbijgaat wordt ik almaar vroeger wakker
worden mijn mouwen almaar breder mijn hals almaar dunner
terwijl ik op straat loop weet ik dat niemand zozeer van me houdt
dat hij me kordaat zal terechtwijzen vanwege mijn leegte thuis
en zijn oor zal leggen aan de blauwe plek op mijn schouder
om er te luisteren naar de meteorietstilte

en zo zonder het te willen ben ik een gehoorzaam iemand geworden
in een oude tafellade vind ik de houtbonnen van mijn moeder
(als hartlijdster had ze recht op een extra waar we allemaal van profiteerden)
ik probeer me haar in rook gehulde gezicht voor de geest te halen
's morgens wanneer ze het vuur aanmaakte in de kachel
wie vader noch moeder meer heeft raakt papieren en foto's aan
met de toewijding van een analfabeet kijkend over de daken
naar de dagen die traag voorbijgaan
en geen ander spoor van stilte nalaten
dan de schaduw op de hals van een paard dat de rivier ingaat.

uit: De indringer. Constantin Abaluta. Uit het Roemeens vertaald door Jan H. Mysjkin. Uitgeverij P, 2008, p.26

Dark was the night, could was the ground

~Dark was the night, cold was the ground ~

Blind Willie Johnson (1887-1945) werd blind op zijn zevende toen zijn stiefmoeder in een gevecht met haar man, zijn vader, per ongeluk soort zoutkorrels in zijn ogen gooide. Prachtige muziek weliswaar! Check ook: Soul of a Man

troost

waarom

De epidemie dan maar volgen zeker? Misschien helpt het wel om winterse zwaarmoedigheid te verdrijven. En de zoektocht naar schoonheid aan te wakkeren omdat je denkt dat het iemand kan schelen, ook al is dat niet zo. Het internet is toch maar een raadsel. Het wordt soms een verzameling van narcisten genoemd. Je creëert een identiteit waarvan je denkt dat die aanslaat en je past je ook aan aan hoe het zou moeten zijn. Ik denk niet dat dat erg is. In zo'n verwarde tijd als deze hebben we wel nood aan een geconstrueerde identiteit die ons een spiegel voorhoudt, ons duidelijk maakt wie we zijn of wie we willen zijn. We zullen zien of het helpt.