dit bed

Ik ben niet meer nieuwsgierig
naar al die landen en zeeën
dit bed en jij daarin zijn genoeg
om te weten wie ik ben
dat jij bent wie je bent

dit is de kust waarop wij stranden
waarin wij onze lichamen graven
met de hoofden naar elkaar
zodat wij roerloos elkanders handen kunnen houden
als marmer dat niemand klieven kan
hoe langer wij hier liggen
hoe liever ik je heb
hoe langer wij hier liggen
groeit mijn buik rond jouw rug
zodat ik voor altijd gebogen
nergens meer pas
behalve rond jou

dit is de plek waar wij in elkander blijven groeien
waar ik voor altijd jou mag laten gloeien
onder mijn hand dat heel je zoete lichaam kent

hier weet ik dat als we oud geworden zijn
elkander nog steeds zullen verstoppen in onze vacht
tot jouw rimpels helemaal in de mijne gevallen zijn
in deze eeuwig blauwgemaande nacht

Dromen van liefde

Dromen van kruipen in vlees

open je mond
en ik wring me er wel tussen

met tien vingers
scheur ik je
tot mijn hoofd er net in past

als je dan de kop van mijn lichaam bijt
heb je van de rest geen last



Dromen van dromen in dromen

en dan tien vingers
die als toverstaven
jouw wereld van zijn sokkel halen

het ronde zacht tussen de opening
van mijn vingers laten glijden

verkorrelen tot zand

dat zand uitstrooien
tot woestijn

waarin ik als rolgras soms verschijn



Dromen van antwoord

welke vingers zochten me samen
toen de zon ontplofte in mijn gezicht
en ik als lichtgewicht
mijn voetstappen niet meer kon vinden
seconden later
voor even heel glanzend
tot as verdween

wat als ik nu verscheen
als duizend vlokken sneeuw
en zo toch tussen je lippen val

kan ik je dan langs binnen heel voorzichtig openbreken?



Dromen van omsluiting

en dan als jij in een toren
en ik aan de overkant
maken we klimtouw van onze haren
om elkaar te bewaren
in zacht en gloeiend vlees
waaraan jij je vingers verbrandt