antwerpen

Céline - voyage au bout de la nuit

« Voyager, c’est bien utile, ça fait travailler l’imagination. Tout le reste n’est que déception et fatigues. Notre voyage à nous est entièrement imaginaire. Voilà sa force.

Il va de la vie à la mort. Hommes, bêtes, villes et choses, tout est imaginé. C’est un roman, rien qu’une histoire fictive. Littré le dit, qui ne se trompe jamais.

Et puis d’abord tout le monde peut en faire autant. Il suffit de fermer les yeux.

C’est de l’autre côté de la vie. »



« Des mots, il y en a des cachés parmi les autres, comme des cailloux. On les reconnaît pas spécialement et puis les voilà qui font trembler pourtant toute la vie qu’on possède, et tout entière, et dans son faible et dans son fort… C’est la panique alors… Une avalanche… On en reste là comme un pendu, au-dessus des émotions… C’est une tempête qui est arrivée, qui est passée, bien trop forte pour vous, si violente qu’on l’aurait jamais crue possible rien qu’avec des sentiments… Donc on ne se méfie jamais assez des mots, c’est ma conclusion. »


Tekeningen: Jacques Tardi (heeft het boek van Céline voorzien van illustraties)

Brazil 'It's only a state of mind'

Brazil, where hearts were entertained in June,
We stood beneath an amber moon,
And softly murmured 'Some day soon'
We kissed and clung together,
Then, tomorrow was another day.
The morning found me miles away,
With still a million things to say;
Now, when twilight beams the sky above,
Recalling thrills of our love,
There's one thing I'm certain of,
Return, I will,
To old Brazil.



Deze briljante film van Terry Gilliam uit 1985 heeft na veelvuldige kijksessies zijn plaats verdiend in mijn top vijf van favoriete films. Het is een van de weinige films die je telkens opnieuw kan verrassen en verstomd kan doen staan door zijn genialiteit. Een minitieuze dissectie van onze maatschappij vol barokke bombastiek, humor en gruwel... Verplichte kijkvoer dus. Al raad ik wel aan hem meteen twee keer achter elkaar te zien want de eerste keer dat ik hem zag, kon ik er absoluut geen touw aan vastknopen.



Samenvatting:
In an Orwellian vision of the future, the populace are completely controlled by the state, but technology remains almost as it was in the 1970's. Sam Lowry is a civil servant who one day spots a mistake in one of the pieces of paperwork passing through his office. The mistake leads to the arrest of an entirely innocent man, and although Lowry attempts to correct the error, it just gets bigger and bigger, sucking him in with it.



Quotes:
Sam: My name's Lowry. Sam Lowry. I've been told to report to Mr. Warrenn.
Dawson: Thirtieth floor, sir. You're expected.
Sam: Um... don't you want to search me?
Dawson: No, sir.
Sam: Do you want to see my ID?
Dawson: No need, sir.
Sam: But I could be anybody.
Dawson: No, you couldn't, sir. This is Information Retrieval.



Links:
IMDB
Wikipedia

In de boomgaard - Gerrit Kouwenaar

Dichter, ik ben er weer even, ik schrok
in je wakker, loop met je mee
door de roerloze toekomst van ons verleden

alles is dichtgegroeid, aan dit leven
valt niets meer te doen, alles volledig
overal schemer, licht zonder hemel, is dit
een foto, waar de bodem, waar is
de steen op de zucht van de hond

je zit voor het raam, ik zie helder
wat ik niet zie, een lichaam bekneld
in zijn stilstand, zijn woorden

ooit zagen wij in een vitrine een steen
als de onmondige sprekend gelijkende
duurzame geest van een brood

dichter, niets rijmt op dood, ik streel
het ontaarde fluweel van mijn nachtgoed, ga weer
in je slapen -

Uit: Gerrit Kouwenaar Totaal witte kamer. Amsterdam: Querido, 2002, p. 41.

paintbox - pink floyd

Last night I had too much to drink
Sitting in a club with so many fools
Playing to rules
Trying to impress but feeling rather empty
I had another drink
Drink - a - drink - a - drink - a - drink
What a way to spend that evening
They all turn up with their friends
Playing the game
But in the scene I should have been
Far away
Away - away - away - away - away
Getting up, I feel as if I'm remembering this scene before
I open the door to an empty room
Then I forget
The telephone rings and someone speaks
She would very much like to go out to a show
So what can I do - I can't think what to say
She sees through anyway
Away - away - away - away - away
Out of the front door I go
Traffic's moving rather slow
Arriving late, there she waits
Looking very angry, as cross as she can be
Be - a - be - a - be - a - be - a - be
Getting up, I feel as if I'm remembering this scene before
I open the door to an empty room
Then I forget

Die Abenteuer des Prinzen Achmed

The Adventures of Prince Achmed (German: Die Abenteuer des Prinzen Achmed) (Arabic: مغامرات الامير احمد‎) is a 1926 feature-length animated film by the German animator Lotte Reiniger. It is the oldest surviving animated feature film (two earlier ones were made in Argentina by Quirino Cristiani, but they are considered lost), and it featured a silhouette animation technique Reiniger had invented which involved manipulated cutouts made from cardboard and thin sheets of lead under a camera. The technique she used for the camera is similar to Wayang shadow puppets (though hers were animated frame by frame, not manipulated in live action). The original prints featured color tinting. The story is based on the elements taken from the collection 1001 Arabian Nights, specifically The Story of Prince Ahmed and the Fairy Paribanou featured in Andrew Lang's The Blue Fairy Book. With the assistance of Aladdin, the Witch of the Fiery Mountain, and a magic horse, the title character battles the evil African sorcerer to win the hand of Princess Pari Banou. (bron: wikipedia)

Plain-Chant - Cocteau

Je n'aime pas dormir quand ta figure habite
La nuit, contre mon cou;
Car je pense à la mort, laquelle vint si vite
Nous endormir beaucoup.

Je mourrai, tu vivras et c'est ce qui m'éveille!
Est-il une autre peur?
Un jour, ne plus entendre auprès de mon oreille
Ton haleine et ton coeur.

Quoi, ce timide oiseau, replié par le songe
Déserterait son nid,
Son nid d'où notre corps à deux tetes s'allonge
Par quatre pieds fini.

Puisse durer toujours une si grande joie
Qui cesse le matin,
Et dont l'ange chargé de construire ma voie,
Allège mon destin.

Léger, je suis léger sous cette tête lourde
Qui semble de mon bloc,
Et reste en mon abri, muette, aveugle, sourde,
Malgré le chant du coq.

Cette tête coupée, allée en d'autres mondes,
Où règne une autre loi,
Plongeant dans le sommeil des racines profondes
Loin de moi, près de moi.

Ah! Je voudrais, gardant ton profil sur ma gorge,
Par ta bouche qui dort
Entendre de tes seins la délicate forge
Souffler jusqu'à ma mort.

Jean Cocteau (1889-1963)

de zomer herdacht in de herfst: mijn vakantie

Ezechiël 37,1-14

Een dal vol beenderen

1 Ik werd opnieuw door de hand van de HEER gegrepen. Zijn geest voerde mij mee en hij zette mij neer in een dal vol beenderen. 2 Ik moest er aan alle kanten omheen lopen, en zo zag ik dat er verspreid over het dal heel veel beenderen lagen, die helemaal waren uitgedroogd. 3 De HEER vroeg mij: ‘Mensenkind, kunnen deze beenderen weer tot leven komen?’ Ik antwoordde: ‘HEER, mijn God, dat weet u alleen.’ 4 Toen zei hij: ‘Profeteer, en zeg tegen deze beenderen: “Dorre beenderen, luister naar de woorden van de HEER! 5 Dit zegt God, de HEER: Beenderen, ik ga jullie adem geven zodat jullie tot leven komen. 6 Ik zal jullie pezen geven, vlees op jullie laten groeien en jullie met huid overtrekken. Ik zal jullie adem geven zodat jullie tot leven komen, en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben.”’

7 Ik profeteerde zoals mij was opgedragen. Zodra ik dat deed hoorde ik een geluid, er klonk een geruis van botten die naar elkaar toe bewogen en zich aaneen voegden. 8 Ik zag pezen zich aanhechten en vlees groeien, ik zag hoe er huid over de botten heen trok, maar ademen deden ze nog niet. 9 Toen zei hij tegen mij: ‘Profeteer tegen de wind, profeteer, mensenkind, en zeg tegen de wind: “Dit zegt God, de HEER: Kom uit de vier windstreken, wind, en blaas in deze doden, zodat ze weer gaan leven.”’ 10 Ik profeteerde zoals hij mij gezegd had, en de lichamen werden met adem gevuld. Ze kwamen tot leven en gingen op hun voeten staan: een onafzienbare menigte.

11 En hij zei tegen mij: ‘Mensenkind, deze beenderen zijn het volk van Israël. Het zegt: “Onze botten zijn verdord, onze hoop is vervlogen, onze levensdraad is afgesneden.” 12 Profeteer daarom en zeg tegen hen: “Dit zegt God, de HEER: Mijn volk, ik zal jullie graven openen, ik laat jullie uit je graven komen en ik zal jullie naar het land van Israël terugbrengen. 13 Jullie zijn mijn volk, en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben als ik je graven open en jullie uit je graven laat komen. 14 Ik zal jullie mijn adem geven zodat jullie weer tot leven komen, ik zal jullie terugbrengen naar je land, en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben. Wat ik gezegd heb, zal ik doen – zo spreekt de HEER.”’

bron van de Demer